سرویس ورزش مشرق - موضوع نژادپرستی نه تازگی دارد و نه مختص یک کشور خاص است که با شنیدن ان به یادش بیفتیم و به حال و روز مردم بی فرهنگ آن کشور افسوس بخوریم اما روسیه به عنوان میزبان جام جهانی، مسئولیت سنگینی در قبال این پدیده دارد.
بیش از 50 روز به آغاز جام جهانی 2018 باقی مانده است و مسکو دست به گریبان چندین و چند چالش جدی است که البته دشمنان سیاسی روسیه به این چالشهای به ظاهر ورزشی دامن می زنند و هر روز بهانه ای برای تشدید این دردسرها پیدا می کنند.
ماجرا از اینجا آب خورد که فدراسیون جهانی فوتبال، روسیه میزبان مسابقات جام جهانی 2018 را به وجود نژادپرستی در میان هوادارانش کمتر از 2 ماه مانده به برگزاری این مسابقات متهم کرد. در بازی تدارکاتی تیم ملی روسیه با فرانسه در ماه گذشته در سن پترزبورگ که با پیروزی 3 بر یک خروس ها به پایان رسید، فیفا شاهد شعارهای نژادپرستانه هواداران روس علیه بازیکنان سیاه پوست فرانسه مخصوصا علیه پوگبا بود.
فیفا پس از بررسی مدارک موجود دراین بازی اعلام کرد: اقدامات تنبیهی و تاثیرگذاری علیه فدراسیون فوتبال روسیه به خاطر این حوادث اعمال خواهد شد. روسیه پیش از این نیز 2 بار در رقابت‌های لیگ اروپا به نژادپرستی از سوی یوفا متهم و جریمه نقدی شده بود.
پس از فروپاشی اتحادجماهیر شوروی با توجه به مشکلات پیش آمده از جمله بحران اقتصاد کلان، فقر و فساد گسترده اجتماعی و سیاسی، ضعف‌های اداری و اجرایی و از همه مهمتر بحران هویت ملی در روسیه، نژادپرستی و بیگانه‌ستیزی در این کشور گسترش یافت.
اما آیا واقعا این پدیده شوم در روسیه یک ویژگی منحصر به فرد است و یا انگلیس به عنوان دشمن جدی این روزهای مسکو، با غولهای خبری خود بهانه خوبی برای تخریب وجهه روسیه در آستانه جام جهانی 2018 پیدا کرده است؟
در سال‌های اخیر آمار رفتارهای نژادپرستانه همواره با فراز و نشیب‌هایی روبرو بوده است. بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند ریشه این پدیده به اندیشه " روسیسم " باز می‌گردد. اندیشه‌ای که هدف آن ایجاد یک جامعه روس(اسلاو) و پاک کردن روسیه از ملیت‌های غیراسلاو و خارجیان است.
در دوران اتحاد جماهیر شوروی به دلیل اتخاذ نگرش انترناسیونالیستی حکومت این کشور موضعی خنثی در قبال سیاهان اتخاذ کرد و حتی در استعمارزادایی آفریقا کوشید و خدمات متعددی به شهروندان آفریقایی تبار ارائه داد. ولی از دهه ۹۰ به این سو سیاهان با مشکلات متعددی ناشی از رفتارهای نژادپرستانه در این کشور مواجه هستند. بسیاری از کارشناسان بر این عقیده اند که رشد و گسترش خصومت‌های قومی و رفتارهای نژادپرستانه با زمینه‌های پساکمونیستی، فروپاشی شوروی، و بحران‌های اقتصادی و اجتماعی مرتبط است.
در سال 2012 و در جریان رویارویی دو تیم لوکوموتیو مسکو و آنژی ماخاچ کالا، هواداران لوکوموتیو به سمت کریستوفر سامبا، مدافع آنژی موز پرتاب کردند. یک سال بعد و زمانی که منچسترسیتی به روسیه سفر کرده بود، یحیی توره، هافبک ساحل عاجی این تیم نیز با شعارهای نژادپرستانه هواداران زسکا مسکو مورد حمله قرار گرفت. در ماه اکتبر همان سال بود که هالک، بازیکن برزیلی زنیت سنت پترزبورگ هم هدف شعارهای نژاد پرستانه قرار گرفت.
کسی منکر وجود این پدیده در سرزمین تزار نیست اما تلاش عجیب رسانه های اروپای غربی برای تخریب روسیه به خاطر نژادپرستی طوری است که گویا خود انگلیسی ها با این پدیده کاملا بیگانه هستند و انگار نه انگار که اصل ماجرای نژادپرستی به خصوص در دنیای فوتبال ریشه در بریتانیا و مکاتب عجیب و غریب زیرزمینی آنها دارد.
